Bregje Hofstede, ‘Aandacht voor je lichaam? Zo moet het níet’, https://decorrespondent.nl/4035/Aandacht-voor-je-lichaam-Zo-moet-het-niet/307314105780-f4e31b1a, de Correspondent (15 februari 2016).
Zelfmeting en grensvervaging
Toen ik eenmaal had begrepen dat ik ook fysiek wat beter voor mezelf moest zorgen, ging ik aan de slag met het fanatisme van een bekeerling. Ik las van alles over gezonde voeding, beweging en ontspanningstechnieken, informeerde me bij zorgverleners en paste de opgedane kennis trouwhartig toe. (…) In mijn neiging om zó gezond te leven dat het niet gezond meer is, sta ik (…) niet alleen. (…) De voorspelling is dat dit soort zelfmeting een belangrijke rol gaat spelen in gezondheidszorg; in Nederland biedt in elk geval al één zorgverzekeraar kortingen aan bij het gebruik van gezondheidsapps zoals RunKeeper of het uploaden van ‘gezonde foto’s.’ Kortom: hypernauwkeurig letten op je lichaam lijkt steeds meer een norm en zelfs een verplichting te worden. (…) Zonder dat hij of zij zich daarvan bewust is, houdt het gedisciplineerde individu zichzelf onder controle. Daarbij vervaagt de grens tussen wat we willen omdat het de norm is, en wat we ‘zelf’ ‘echt’ willen. (…) Het gevaar is dat we de fysieke welzijnsrage – yoga, superfoods, RunKeeper enzovoorts – inzetten om het aanbod te verhogen, zonder de vraag omlaag te brengen.