Beknopte notities naar aanleiding van ‘Tast als leven – Wederzijdse zorg als ethische betrekking’

Lichamelijk geheugen:

kent een direct verband met de zintuigen
ontstaat in de prenatale zintuiglijkheid die gekoppeld is aan de tast
heeft een deel dat niet bewust is maar wel een beleving in gang zet
wordt aangesproken bij nieuwe informatie waardoor we op een ander been worden gezet
nodigt bij aanspreken ervan uit tot een omgang ermee
komt voort uit tast met ogenschijnlijk de dubbele betekenis van aangeraakt worden en zelf aanraken
waarbij de tastgevoelige huid als een spionerende voorpost van het lichaam is
wordt ondergraven door presentie als kenner en gekende tastgevoeligheid dat zich beweegt in het beginnende en tegelijkertijd eindigende moment
zorgt voor ‘antwoordelijkheid’ waarin het ik antwoorden geeft aan zichzelf ten aanzien van het leven dat geleefd wordt
kent dankzij antwoordelijkheid een bevestigend gevoel van identiteit
zal dankzij antwoordelijkheid de verantwoordelijkheid ondersteunen

Bewustzijn:

is gemeten in de tijd een nakomertje
ontstaat na de herinnering en het geheugen van andersheid
doet zich met transcendentie voor in het weten en ervaren
in het tegendeel, dus van niet-bewustzijn, niet-weten en een zonder-willen, ligt een mogelijkheid tot relationele presentie

Wederzijdse zorg:

is een ethische betrekking uit nataliteit vanuit het geboren zijn als ander
kent daarin een tweeledige ethiek van behoefte en verlangen
als ethiek is de betrekking in de transcenderende nataliteit belichaamd
het lichaam maakt daarom deel uit van existentiële zorg
gebeurt in nabijheid en kan dus niet samensmelten met een ander
vindt plaats in een ethiek die een verhouding regelt tot de ander of het andere
neemt de ander waar in het bewustzijn dat door het ik waargenomen wordt
houdt een voortdurend bewuste omgang in van zorgverlener met zorgvrager
doet een beroep op ervarend denken en denkend ervaren van de zorgverlener
is geen activiteit maar de zin – opgevat als fundament en kwaliteit van leven
kan leiden tot een levenskwaliteit die met presentie een hoogtepunt beleeft
zorgt bij tastzintuiglijke presentie ervoor dat bewustzijn, willen, sturen en beheersen naar de achtergrond verdwijnen
zorgt met presentie ervoor dat het ‘er in zijn’ dat wil zeggen ‘inter esse’ ontstaat