Jules Ruijs, ‘Een bloemetje helpt niet tegen eenzaamheid – Interview met eenzaamheidsprofessor Van Tilburg’, https://www.human.nl/lees/2019/interview-theo-van-tilburg.html, HUMAN, NPO (22 augustus 2019)
Structurele onderschatting
Het percentage eenzamen is de afgelopen dertig jaar niet gegroeid, maar redelijk constant gebleven. (…) Alleen in sommige groepen is de eenzaamheid schrikbarend hoog. Onder mensen tussen de 85 en 90 jaar bijvoorbeeld, ervaart maar liefst 60 procent gevoelens van eenzaamheid. (…) Maar liefst 20 procent van de middelbare scholieren noemt zichzelf eenzaam. (…) We weten dat mensen echt jaren eerder overlijden. Daarnaast gaan eenzame mensen eerder met vage klachten naar de dokter. (…) Zelfredzaamheid is de nieuwe norm, waardoor sociale structuren verminderen. Daarmee verdwijnt ook het gevoel ergens bij te horen. (…) Die individualistische samenleving geeft mensen de mogelijkheid om hun eigen weg te ontdekken. (…) Maar niet iedereen lukt dat. (…) We weten uit onderzoek dat kinderen van eenzame ouders een grotere kans hebben om zelf ook eenzaam te worden. Dat gaat over karaktertrekken als verlegenheid, initiatief nemen, en durf. (…) Alleen een ontmoetingsplek aanbieden, is te weinig. Er wordt structureel onderschat hoe moeilijk dit probleem is aan te pakken. (…) Bovendien is van buiten niet te zien of iemand eenzaam is. Iemand die alleen woont, bijvoorbeeld, hoeft niet eenzaam te zijn. (…) Eenzaamheid is niet als een wond die niet geneest. Dat is overzichtelijk en objectiever. Bij eenzaamheid spelen hele complexe factoren. Hoe we daar echt betekenisvol mee om kunnen gaan, moeten we in de komende jaren handen en voeten geven.