Zeno Siemens-Brega, ‘Waarom die piep tussen je oren zo moeilijk te behandelen is’, https://decorrespondent.nl/10839/waarom-die-pieeeeeeep-tussen-je-oren-zo-moeilijk-te-behandelen-is/4016706257916-ff4b726a, de Correspondent (23 december 2019)
Hoe tinnitus ervaren wordt, verschilt per persoon: van een fluistertoontje tot oorverdovend gekrijs. (…) Volgens sommige studies ervaart tot wel 30 procent van de bevolking wereldwijd op enig moment in het leven tinnitus, meestal in de vorm van een piep die niemand anders hoort. Andere studies zijn conservatiever in hun schattingen, maar de consensus is dat het in ieder geval tussen de 10 en 20 procent van de bevolking betreft. En dat percentage groeit, vooral onder jongeren, vermoedelijk door meer blootstelling aan hard geluid. (…) Als alles goed werkt, zijn je oren verbonden met zogenaamde auditieve hersencentra – waar binnenkomende prikkels verwerkt worden. Die centra sturen ook prikkels terug naar je oren, bijvoorbeeld om in te schatten hoe je door een ruimte moet bewegen of te voorspellen wat iemand zal zeggen. (…) Door gehoorschade, bijvoorbeeld als gevolg van veel lawaai, zijn je oren minder goed in staat om signalen naar die auditieve centra te sturen. Omdat het verkeer tussen oor en brein normaal twee richtingen op gaat, zullen omliggende hersengebieden juist actiever signalen naar je oren sturen – een soort overcompensatie. (…) Als je het geluid dat je ervaart door tinnitus associeert met irritatie of schuld, of je zorgen maakt over de betekenis ervan, wordt het emotionele systeem ook geprikkeld. (…) Wat we (…) met zekerheid kunnen zeggen, is dat de meeste mensen die last hebben van tinnitus anders reageren op prikkels. En dat heeft te maken met stress. Met andere woorden: mensen met tinnitus zijn gevoeliger voor geluid, zowel dat van de buitenwereld als dat in hun eigen hoofd. (…) Het brein trainen om te leren omgaan met de prikkel is niet genoeg. (…) Tinnitus heeft te maken met de reactie óp het geluid, en die reactie heeft met meer te maken dan alleen de hersenen. (…) Hersenen staan niet los van het lichaam, iemands cultuur en sociale omgeving hebben ook invloed op de hersenen. (…) We blijken niet zo makkelijk te ‘fixen’, weten helemaal niet zo goed hoe ons lichaam werkt, en onze emoties zijn veel meer betrokken bij lichamelijke processen dan we ooit dachten.